Langer dan 8 dagen kunnen we niet weg vanwege de hondjes. We willen graag dat ze thuis kunnen verblijven zodat het minder stress geeft als wij weg zijn. Gelukkig wilde mijn jongste dochter en haar vriendje een week in ons huis vakantie houden met de hondjes.
Dezelfde dag na de ''ontvoering'' zijn we vertrokken richting Schiphol voor onze huwelijksreis. We zijn alleen nog even thuis geweest om de koffers in te pakken. Ja, echt niet normaal.
Na ruim 12 uur in de nacht en ochtend onderweg te zijn geweest komen we aan in resorthotel in Kusadasi, Turkije. Tijdens het inchecken heb ik ze laten weten dat dit onze huwelijksreis was en onze kamernummer die al toegewezen was werd direct doorgekrast en er werd honeymoon bijgeschreven. Een half uurtje wachten zei de man achter de balie, dat werden bijna 3 uren. Je vraagt je dan af waarom je het gezegd hebt wachtend in de lobby op een kamer terwijl we de nacht daarvoor niet geslapen hadden.
Na de 3e keer vragen hoe het ervoor stond kregen we de sleutel. Aangekomen in de kamer schrokken we behoorlijk, waarbij ik me opnieuw afvroeg waarom ik dat nou zo nodig moest vermelden.
Ja, dat zeiden wij nou ook: jak. De lampjes gaven ook nog rood lichten en de gordijnen waren rood evenals het licht uit de cirkel aan het plafond. Overdag met de gordijnen open, het rode licht uit, viel het wel mee. In het donker kon je beter je ogen dichtdoen.
Dezelfde dag na de ''ontvoering'' zijn we vertrokken richting Schiphol voor onze huwelijksreis. We zijn alleen nog even thuis geweest om de koffers in te pakken. Ja, echt niet normaal.
Na ruim 12 uur in de nacht en ochtend onderweg te zijn geweest komen we aan in resorthotel in Kusadasi, Turkije. Tijdens het inchecken heb ik ze laten weten dat dit onze huwelijksreis was en onze kamernummer die al toegewezen was werd direct doorgekrast en er werd honeymoon bijgeschreven. Een half uurtje wachten zei de man achter de balie, dat werden bijna 3 uren. Je vraagt je dan af waarom je het gezegd hebt wachtend in de lobby op een kamer terwijl we de nacht daarvoor niet geslapen hadden.
Na de 3e keer vragen hoe het ervoor stond kregen we de sleutel. Aangekomen in de kamer schrokken we behoorlijk, waarbij ik me opnieuw afvroeg waarom ik dat nou zo nodig moest vermelden.
Ja, dat zeiden wij nou ook: jak. De lampjes gaven ook nog rood lichten en de gordijnen waren rood evenals het licht uit de cirkel aan het plafond. Overdag met de gordijnen open, het rode licht uit, viel het wel mee. In het donker kon je beter je ogen dichtdoen.
De lakens waren van satijn en die lagen de volgende ochtend niet meer waar ze behoorden te liggen. De volgende ochtend heb ik het kamermeisje gevraagd of ze witte lakens op het bed wilden leggen. Ze moest erg lachen toen ik het vroeg, dus ze begreep het wel waarom.
Na een paar dagen wende het wel. Verder was de kamer en de rest van het hotel kraakhelder en we hebben ons goed vermaakt. Even lekker relaxt met goed eten, veel cocktails en een zee met golven.
Het hotel lag aan het strand met naar het scheen 115 trappen, die we niet zelf hadden geteld, dit was door anderen gedaan. Er was ook een shuttle op 4 wielen voor degene die niet lopen wilden/konden.
Doordat het hotel op een rots lag hadden we schitterend uitzicht vanaf ons balkon en vanaf elk punt waar je maar stond.
De 8 dagen zijn omgevlogen en veel hebben we niet gedaan, alleen even het stadje bekeken. We vonden de tijd te kort om ook excursies te maken.
 |
Wachten op de bus voor het hotel, de terugreis naar huis.
Dank je wel Kimberley en Emiel voor het oppassen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten